عبرت بگیر ای دل غافل ز روزگار
رفتند یاران ورفیقان ز این دیار
ما مانده ایم در عقب وکاروان زپیش
سرگشته ایم گرگ اجل در پی شکار
باری برو به قبر رفیقان گذر نما
یعنی به دید باز برو جانب مزار
نه فرشی و نه یار و نه مونسی
عقریب قرین و مور انیس و رفیق مار
تابوت دیگران چو گذاری به دوش خویش
فردا تو هم به مرکب چوبی شوی سوار
داری اگر محبت آل علی به دل(قطعا محبت همراه با عمل)
راحت بخواب تو را ز آتش دوزخ چه کار
