از موقعیّت خانوادگى و موقعیّت اجتماعى افراد استفاده کنیم، القابى را به کار ببریم که محبوب همه است، از سادهترین کار و از بزرگان و خودىها شروع کنیم، از سرچشمهى گناهان نهى کنیم، از رفتارها و انحرافات کوچک غافل نباشیم، عوارض و پیامدهاى فساد و انحراف را بیان کنیم ، سعی کنیم تا امر به معروف و نهى از منکر در کنار هم باشد و حتّى براى جلوگیرى از یک منکر از یک فرد اقدام کنیم.
با کرشمه سخن گفتن زن، بى تقوایى است!
«یا نِساءَ النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَ قُلْنَ قَوْلاً مَعْرُوفاً
؛ اى همسران پیامبر! شما مثل یکى از زنان (عادّى) نیستید. اگر تقوا پیشهاید پس به نرمى و کرشمه سخن نگویید تا (مبادا) آن که در دلش بیمارى است طمعى پیدا کند، و نیکو و شایسته سخن بگویید. » (احزاب 32)
در آیات گذشته سخن از موقعیت و مسئولیت سنگین همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله) بود، در آیه مورد بحث این موضوع هم چنان ادامه مىیابد و طى آیاتى هفت دستور مهم به همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله) مىدهد.
نخست در مقدمه کوتاهى مىفرماید:" اى همسران پیامبر (صلی الله علیه و آله) شما مثل یکى از زنان عادى نیستید اگر تقوا پیشه کنید" (یا نِساءَ النَّبِیِّ لَسْتُنَّ کَأَحَدٍ مِنَ النِّساءِ إِنِ اتَّقَیْتُنَّ).
شما به خاطر انتسابتان به پیامبر (صلی الله علیه و آله) از یک سو، و قرار گرفتنتان در کانون وحى و شنیدن آیات قرآن و تعلیمات اسلام از سوى دیگر داراى موقعیت خاصى هستید که مىتوانید سرمشقى براى همه زنان باشید، چه در مسیر تقوا و چه در مسیر گناه.
بنا بر این موقعیت خود را درک کنید و مسئولیت سنگین خویش را به فراموشى نسپارید و بدانید که اگر تقوا پیشه کنید در پیشگاه خدا مقام بسیار ممتازى خواهید داشت.
