تبیان، دستیار زندگی

اول روشن كردن موضوع بحث:

شوخی و خنده و گاهی درد دل و گفت‌وگوی دختر و پسری كه به نظر نمی‌آید به قول قدیمی‌ها به‌چشم خواهر وبرادری به هم نگاه می‌كنند، یا قدم زدن دوستانه آنان همراه با پیوستگی دستهایشان، این روزها در شهرها دیده می‌شود. تكرار این نمایش هر روزه، هنوز مانع از آن نشده كه مردم حتی در بالاترین سطح از گرایش‌های غربی، فرزندان خود را از این نوع روابط منع نكنند. به نظر می‌رسد نوعی بلاتكلیفی مردم در برخورد با این مساله اجتماعی و تضادها در برخورد با آن، نشانگر این است كه ایران نه كشوری كاملا سنتی و بسته است كه ارتباط دختر و پسران را نیازمند اشد مجازات بداند و نه مانند كشورهای غربی این موضوع را روزمره و پیش پا افتاده می‌داند. واقعیت این است با گسترش فرهنگ شهرنشینی و بروز تضادهای فرهنگی، جامعه ایران برخی از نمادهای مدرنیزم از جمله ارتباط قبل از ازدواج بین دختران و پسران كه مورد بحث بسیاری از محافل جامعه‌شناسانه و روانشناسانه در كشور قرار گرفت را پذیرفته‌است. باتوجه به‌اینكه این نوع ارتباط به سبكی كه در فرهنگ كشورهای غربی تعریف شده از پایه و اساس با فرهنگ ایرانی اسلامی به شدت در تضاد است، آسیب‌های اجتماعی فراوانی مانند دختران فراری، اعتیاد و... را در سال‌های اخیر به دنبال داشته است. واقعیت این است كه دختر و پسر ایرانی، بی‌پروا و بدون توجه به هنجارهای اجتماعی درجامعه كنونی ایران به دلایل مختلف، ارتباطی پنهانی‌وعاطفی برقرار می كنند و این در حالی است كه باور به سنت‌ها و هنجارها در ناخودآگاه آنان موجود است. دختر به شدت از اینكه والدین وی پی به ارتباط پنهانی وی ببرند بیمناك است، اما از آنجا كه‌می‌پندارد، پسر مورد علاقه‌اش، وی را به عقد خود درخواهد آورد، به ارتباط خود ادامه می‌دهد.

(قابل توجه دختر خانومهای عزیز:) این درحالی است كه‌بسیاری از پسرانی كه با دختران ارتباط برقرار می‌كنند فقط به عنوان سرگرمی و نوعی تفریح به این ارتباط نگاه می‌كنند. این پسر در خانواده‌ای پرورش یافته كه همواره در گوشش زمزمه كرده‌اند دخترانی كه به راحتی با پسران ارتباط برقرار می‌كنند، نمی‌توانند زن مناسبی برای زندگی باشند و با این دیدگاه به ارتباط خود ادامه می‌دهد. دیدگاه سنتی این افراد زمانی آشكار می‌شود كه به راحتی با جنس مخالف ارتباط برقرار می‌كنند و به‌شدت مراقب رفتارها و ارتباطات بستگان مونث خود هستند تا مبادا آنان رفتارهایی از این دست داشته باشند. البته این مقدمه تاییدی برازدواج‌های سنتی‌گذشته كه پدرومادر می‌پسندیدند و دختر و پسر بدون اینكه همدیگر را ببینند به عقد یكدیگر درمی‌آمدند نیست، چه اینكه سال‌هاست پسران و دختران زیادی با شناخت كافی از یكدیگر ، زندگی مشترك را آغاز می‌كنند و به طور نسبی از زندگی‌شان راضی هستند

دیدی دلم به راه دگر شد نیامدی

...
سلام علیكم
چه عجب ...دو سه نفر حاضر شدند حرف بزنند...آخه میدونید چیه؟؟اینجا تا آنجا كه من اطلاع دارم 99 درصد مجرد هستیم و هممون جوون ... اما با این استقبال كه از شما دوستان دیدم به اطلاعاتم شك كردم... ولی یه طور دیگه هم میشه فكر كردیعنی ماشالله هزار ماشالله بزنم به تخته اینجا همه دوستان واردند كه چه جور با جنس مخالفشون رفتار كنند و نیازی به مطرح شدن اینجور بحثها ندارند فقط اگه اینطوریه پس یكمی برامون در مورد این ارتباط حرف بزنید تا ما هم از تجربتون استفاده كنیم.
اما ادامه مطلبو نمی ذارم( با عرض شرمندگی گلهایی كه حداقل جواب سلامم رو دادند )چون :
با یكی دو گل بهار نمیاد ...حداقل نیازمند 5 تا گل هستیم.

یا علی

نمیدونم از چه جهت بگم واسم جالب بود ولی بود دیگه ! شاید به این خاطره که کمتر کسی پیدا میشه که با این برنامه ها سر و کله نزده باشه یا اطراف خودش ندیده باشه .
دقیقا این حرف درسته که پسرا اگه نگیم همشون ولی قریب به اتفاق پسرایی که این جور روابط رو دارند تنها برای مدت کوتاهیه که مد نظرشون هست . میشه اسم این رابطه رو سوء استفاده از وجود اون دختر گذاشت .

به نظر من بیشترین ضرر هم متوجه دختری میشه که رابطه ای در خفا با پسری داره که فکر میکنه میتونه بهش امیدوار باشه . ذات پسرها معمولا این طوره که اگه فکر کنه کسی رو از دست بده ، میتونه به دیگری رجوع کنه برای همین ساده تر و راحت تر به خودش اجازه میده با دختری رابطه داشته باشه . با خودش میگه اگه فلانی نشد یکی دیگه !!

شروع این که دخترا و پسرا چه دیگاهی نسبت به هم دارند و چگونه باید رابطه ای با هم داشته باشند بر میگرده به اون خانواده ای که درش بزرگ شدند و رشد کردند . اگه پدر و مادر ها از همون اول نوزادی بچه هاشون طوری رفتار کنند که این بچه با عقل و درک و فهم بزرگ بشه خیلی راحت در سالهای بعد با این برنامه ها کنار میاد . وقتی هم این جور اتفاقات براش رخ بده سریع تر میتونه راه و روش اصلی خودش رو پیدا کنه

شاید ماها نتونیم تنها یک روش خاص رو بگیم که اگه این طور بشه خوبه و اگه نشه بده . بستگی داره به طرفین که در چه حد عقل و شعور دارند . هر چه بیشتر بچه باشند ( از نظر فکری ) بیشتر اسیب میبنند .
شاید یه نفری (دختر و پسر ) در حدی از فکر و عقل باشه که بتونه راحت و بدون هیچ مشکلی با جنس مخالفش رابطه عادی داشته باشه ولی دیگری جوری باشه که حتی در یک سلام و علیک هم نمیشه بهش امیدوار بود که از کوره در نره.

اما همیشه و در همه حال چیزی که مسلم و قطعی میتونه جلوگیری کنه از اسیب زدنها رعایت قوانین و مقرراتیست که اسلام برامون مشخص کرده . وقتی در خانواده ای بزرگ شده باشی که از کوچکی یادت دادند هوای نفس رو باهاش مبارزه کن .... با علایقی که تو دلت هست بجنگ .... جلوی خواسته های دلت رو بگیر که اگه رها بشه کنترلش سخت میشه .... نباید هر چیزی که لذت بخش بود رو دنبالش رفت و .... این شخص دیگه با خونش آغشته میشه این قوانین .

از طرفی هر کسی هم بیشتر از دیگران خودش رو میشناسه ... اگه بر فرض من به خودم شک دارم که دچار اسیب میشم با نمیشم ...معلومه احتیاط اینه که اصلا طرف این جور برنامه ها نرم . اگه من دوست ندارم خواهر خودم دچار این اتفاقات بشه خب برای دیگر دخترها هم چنین چیزی رو نخوام و بیخود و بی جهت وعده وعید به کسی ندم !

نمیخواستم حرفام طولانی شه ... مرسی بابت این تاپیکتون ... ادامه میدیم مطالبتون رو

یا ع ل ی