تبیان، دستیار زندگی

ازدواج مردهای جوان با زن‌های میانسال و مردهای مسن با زنان جوان پدیده نوظهوری نیست و علی رغم مخالفت خانواده‌ها روزبه‌روز شایع‌تر می‌شود.

 نگاه جامعه به ‌این پدیده، نگاه مثبت و خوش‌بینانه‌ای نیست و هنوز هم که هنوز است با مقاومت روبه‌رو می‌شود.

به نظر شما دلایل رواج این نوع ازدواج ها و هدف طرفین از انجام آن چیست؟ آیا شکل گیری چنین ازدواج هایی معقول و منطقی است؟

از نظر کارشناسان، یکی از علل گرایش مردان جوان به ازدواج با زنان میانسال مادران این افراد هستند. از نظر آنها:

کم داشت‌ها در دوره رشدی – پرورشی کودک‌ می‌توانند بستر مناسبی برای این قضیه‌ایجاد کند؛ به عنوان مثال مادری پسرش را به شکلی غیر منطقی به خودش وابسته می‌کند؛ یعنی بیش از حد معمول به او توجه می‌کند.

همه نیازهای مالی و عاطفی‌اش را تامین می‌کند. اجازه نمی‌دهد کسی به پسرش از گل نازک‌تر بگوید. محیط امنی را می‌سازد که درآن همه چیز به نفع پسر و در خدمت آسایش اوست. این پسر در انتخاب همسر، سراغ کسی می‌رود که خدمات مادر را به او ارائه کند و نگذارد آب توی دلش تکان بخورد.


از طرفی دیگر مادری رفتار خوب و درستی با پسرش ندارد، در ریز‌ترین و جزیی‌ترین امور شخصی‌اش دخالت می‌کند، اجازه نمی‌دهد برای زندگی خودش تصمیم بگیرد، دائم از او انتقاد می‌کند و با تمام قوا می‌خواهد سرکشی‌های پسر را سرکوب کند. این بار هم پسر، زنی را برای همسری انتخاب می‌کند که از خودش مسن‌تر باشد. حتی زنی از نسل مادر. چرا که می‌خواهد به مادر ثابت کند زنان هم سن یا هم نسل مادر، او را پذیرفته‌اند.

ممنون ooooj گرامی مبحث خوبی را مطرح کردید.
متاسفانه خیلی زیاد شده من دلیلش و نمی دونم ولی به نظر من اصلا معقولانه نیست تفاوت سنی زیاد باعث اختلاف می شود چون دو نفر در دو نسل متفاوت زندگی کرده اند و افکارشون با هم خیلی فرق می کنه .

به نام خدا
سلام
علتی رو که ooooj گرامی مطرح کردن رو من هم شنیدم. اون پسری که تو دوران زندگی اش از عاطفه‌ی مادری محروم بوده(به هر دلیلی)، شاید به طور نا خود آگاه به این نوع ازدواج روی بیاره و رفتارش با همسرش هم شبیه رفتاری هست که میخواسته با مادرش داشته باشه.
برخی اوقات چون در فطرت خانم ها هم حس مادری قرار داده شده، ممکن هست که اون زن هم با این پسر تا مدتی همراهی کنه و نا خودآگاه احساس مادر بودن در برابر پسر داشته باشه

"پارسا زاهد" عزیز همین طوره البته از سوی دیگر معمولا زنان میانسال زنان موفقی هستند. سال‌ها کار کرده‌اند و از موقعیت مالی و پایگاه اجتماعی هم برخوردارند.

پسر با این کار می‌خواهد بگوید آنها طوری قبولش دارند که حاضرند عمری را با او سپری کنند.امروزه تعداد زیادی از مادران در رابطه با فرزند پسرشان دچار یکی از این حالت‌های افراطی می‌شوند. دوران سه تا پنج سالگی مقطع حساسی است و بر خلاف این تصور غلط که مساله هویت در دوره نوجوانی اهمیت پیدا می‌کند، بخش عمده هویت افراد در این دوره شکل می‌گیرد و در نوجوانی به اوج خودش می‌رسد.

با سلام
البته این نوع ازدواج ها بیشتر بین مردان سن بالا با دختران جوان است تا بر عکس. ولی اصلا" معقول به نظر نمیرسد . البته در این بین شاید استثناعاتی وجود داشته باشد و با هم ازدواج کنند و خوشبخت شوند.

معقول که نیست
ولی وقتی یکی از طرفین همه چی داره مثل خونه و ماشین و اینا خب اون طرف میبینه باید یه عمر زحمت بکشه یا جز بکشه تا اینا جور بشه خب یه تفاوت سنی رو تحمل میکنه
خصوصا پسرا که زنایی که ازدواچ کردن مهریه شون رو گرفتن خونه و ماشین دارن
یا زن هایی که موقعیت شغلی خوبی رو دارن الان ترجیح میدن به یه دختر جون که باید کلی زحمت بکشن تا این چیزا رو بدست بیارن
ولی خب خلاف شرع هم نیست
ازدواج هست دیگه

البته‌ قرن‌هاست مردها با زن‌هایی ازدواج می‌کنند که 20، بلکه 30 سال از خودشان کوچک‌تر هستند و ما هیچ وقت نمی‌پرسیم چرا! آن قدر این مساله عادی به نظر می‌رسد که هیچ کس در پی تحلیل عقده‌های روانی نیست؛

مثلا یکی از هنرپیشه‌های اروپایی در سن 80 سالگی با یک دختر 20 ساله ازدواج کرده بود. چند سال بعد رسانه‌ها نشان می‌دادند که چطور این زن جوان از پیرمرد که بیمار بود، پرستاری می‌کند. وقتی علت را جویا شدند، زن جوان به سادگی گفت که من عاشق این مرد هستم.

یک عامل مهم در این میان به دست فراموشی سپرده شده است. آن هم عشق است. خیلی از این ازدواج‌ها به خاطر عشق صورت می‌گیرد. عشق هم که سن و سال نمی‌شناسد.

از نظر برخی کارشناسان مهم‌ترین عامل دخیل در این مساله، احساسات است. دوره جوانی دوره اوج احساسات است. تصمیمات بیش از آنکه منطقی و بر پایه استدلال باشند متاثر از عواطف هستند. در ازدواج‌های نامتعارف ممکن است فرد صرفا برای به‌دست آوردن طرف مقابل چشم بر مشکلات و موانع ازدواج ببندد. والدین جوان‌ها این جور مواقع می‌گویند: «پسر یا دخترمان جوان است. احساسات کورش کرده».

البته در این مورد جامعه هم بی تاثیر نیست. نظر دو کارشناس را در مورد نقش جامعه در این موضوع با هم می خوانیم:


دکتر اوحدی:
متاسفانه در جامعه ما مهارت‌های زندگی نه به دخترها و نه به پسرها آموزش داده نمی‌شود. حالا در این مورد خاص دختری بیست و چند ساله را تصور کنید که تا چند ماه دیگر دندانپزشک می‌شود و شاگرد اول دانشگاه است اما نمی‌داند در صورت لزوم چطور باید یک نامه اداری بنویسد. تا به حال یک بار قبض آب و برق را نپرداخته است. به طور کلی نمی‌تواند حق خودش را از جامعه بگیرد. دائم باید کسی مراقب او باشد تا صدمه نبیند. بعضی پسرها فکر می‌کنند چرا با دخترهایی ازدواج کنیم که نمی‌توانند گلیم خودشان را از آب بیرون بکشند. پس‌ترجیح می‌دهند با زنی که رشد شخصیتی پیدا کرده است و از پس زندگی و مشکلات آن بر می‌آید، زندگی کنند. کسی که یار شاطر باشد نه بار خاطر.

دکتر افشار نادری:

دخترهای امروز جامعه ما الگوی مشخصی برای زندگی‌شان ندارند. آنها در دانشگاه تحصیل می‌کنند. شغل پیدا می‌کنند. فشار غیر مستقیم جامعه به آنها می‌گوید که باید ازدواج کنند که اگر این کار را نکنند، از طرف دوستان و اطرافیانشان مورد تمسخر قرار می‌گیرند. زندگی سنتی را جدی نمی‌گیرند و با تمام قوا با آن مبارزه می‌کنند اما موقع ازدواج که می‌رسد مهریه بالایی را مطالبه می‌کنند. کسی که تا به امروز ادعای مدرن بودن را داشته درست موقع ازدواج از الگوهای سنتی تبعیت می‌کند آن هم در شرایطی که بر خلاف زن سنتی درآمد مستقلی دارد. بعد از ازدواج هم زیر بار خانه‌داری نمی‌رود. استدلال خیلی از پسرها برای ازدواج با زنان بزرگ‌تر از خودشان همین است؛ آنها همسر هم سنی را نمی‌خواهند که نه خانه‌دار است که وقتی خسته از کار روزانه به خانه بر می‌گردند، محیط گرم و آرامی را برایشان فراهم کرده است نه یک زن مدرن است که توقعات زن مدرن را داشته باشد و هزینه‌های آنچنانی روی دستش نگذارد.