تبیان، دستیار زندگی

سه شنبه 18/10/1386 - 21:18 -0 تشکر 23060

سالار عشق

امام رضا علیه السّلام فرمود:هرگاه ماه محرّم فرا مى رسید، پدرم (موسى بن جعفرعلیه السّلام ) دیگر خندان دیده نمى شد و غم و افسردگى بر او غلبه مى یافت تا آن كه ده روز از محرّم مى گذشت ، روز دهم محرّم كه مى شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود.

قالَ رَسُولُ اللّهِ صلّى اللّه علیه و آله:اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤ منینَ لا تَبْرَدُ اَبَداً.

پیامبر اكرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود:براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤ منان است كه هرگز سرد و خاموش نمى شود.(جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 556)

همان طوری که می دانید ماه محرم نزدیک است برای همین این تایپیک را زدم تا با کمک شما دوستان گرامی اطلاعاتمان را درباره محرم، امام حسین و یاران با وفای ایشان بالا ببریم و در واقع هم خودمان استفاده کنیم هم دیگران و بدین نحو کار کوچکی برای امام حسین(ع) و یاران با وفای ایشان انجام دهیم. انشاءالله

فریاد بی صدا حرف دل همه کسانی که میگویند ولی شنیده نمی شوند ...هستند ولی دیده نمی شوند ..پس تو نیز بی صدا فریاد کن....

بعدی

1 از 2

کل آیتم ها 17
برو به صفحه

پنج شنبه 20/10/1386 - 21:41 - 0 تشکر 23439

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله فرمود:فاطمه جان !روز قيامت هر چشمى گريان است ؛ مگر چشمى كه در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، كه آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود.بحارالانوار، ج 44، ص 293

اول محرم:
هفته امر به معروف و نهى از منكر
امر به معروف و نهى از منكر ازبزرگترين فرائض دينى و مهمترين اهداف نهضت مقدس امام حسين عليه السلام است كه ضامناستقرار و تداوم بخش تمامى واجبات و ارزش هاى اسلامى و محو گناه و پليدى در جامعهاست . در روايات درباره اهميت آن آمده است : (تمامى كارهاى نيك حتى جهاد در راه خدا، در برابر امر بهمعروف و نهى از منكر، همچون قطره اى در برابر دريايى پهناور است .) براى احياى اين دو فريضه بزرگ و بهره مندىجامعه اسلامى از آثار و بركات آنها، و هفته اول محرم ، هفته امر به معروف نهى ازمنكر نام گرفته است .
امر به معروف و نهى از منكر دو اصلى است در اسلام كه همهچيز را مى خواهد اصلاح كند، يعنى با اين دو اصل مى خواهد تمام قشرهاى مسلمين رااصلاح كند، به همه ماءموريت داده ، به همه ، تمام افراد زير پرچم ماءموريت داده كهبايد وادار كنيد همه را به كارهاى صحيح و جلوگيرى كنيد از كارهاى فاسد.
صحيفهنور جلد 9، ص 195

كوشش كنيد كه احكام اسلام را، هم عمل كنيد و هم وادار كنيدكه ديگران عمل كنند.
صحيفه نور جلد 9، ص 285
همانطورى كه هر شخص و هر فردىموظف است كه خودش را اصلاح كند، موظف است كه ديگران را هم اصلاح كند. اصل امر بهمعروف و نهى از منكر براى همين است كه جامعه را اصلاح كند.
صحيفه نور جلد 9، ص 285
...اگر چنانچه شخص يا گروهى بخواهند يك جامعه را تباه كنند، يك حكومتى راكه حكومت عدل است ، تباه كنند، با بينات با آنها بايد صحبت كرد، نشنيدند با موازين، موازين عقلى ، نشنيدند با حديد.
صحيفه نور جلد 15، ص 146
انبياى عظام ،تا آن جا كه توانستند جديت كردند كه ظلم را از اين بشر ظالم بزدايند؛ به موعظه ، بهنصيحت ، به امر به معروف ، به نهى از منكر،بعد از آنكهموعظه نشد، نصيحت نشد، آخر دوا اين است كه داغش كنند، شمشير، آخر دواست .
صحيفه نور جلد 19، ص 20
شما و ما موظفيم كه هم در تمام امورى كه مربوط به دستگاههاىاجرايى است امر به معروف كنيم و اگر اشخاصى پيدا مى شوند كه خلاف مى كنند، معرفىكنيم به مقاماتى كه براى جلوگيرى مهيا هستند.

صحيفه نور جلد 13، ص 245
ماه محرم
محرم ازماههاى حرام است كه جنگ در آن تحريم شده است ودر مكتب تشيع ، يادآور حماسه سرخسالار شهيدان ابا عبدالله الحسين عليه السلام و يارانش ،و خطابه هاى آتشين امامسجاد عليه السلام و حضرت زينب عليهاالسلام در سال 61 هجرىقمرى مى باشد.
اين ماه،خاطره هاى تلخ بر خاندان پيامبر صلى الله عليه و آله ، ماه عزادارى بر شهيدانكربلا و بالاخره ، ماه پيروزىخون بر شمشير است .
ماه محرم ، ماه حماسه وشجاعت و فداكارى آغاز شد، ماهى كه خون بر شمشيرپيروز شد... ماهى كه بايد مشت گرهكرده آزادى خواهان و استقلال طلبان و حق گويان بر تانك هاو مسلسل ها و جنود ابليسغلبه كند و كلمه حق ، باطل را محو نمايد.
صحيفه نور جلد 3، ص 225
محرم ماهىاست كه عدالت در مقابل ظلم و حق در مقابل باطل قيام كردهو به اثبات رسانده است كهدر طول تاريخ ، هميشه حق بر باطل پيروز شده است
صحيفه نور جلد 4، ص 27
محرم و صفر است كه اسلام را زنده نگه داشته است .
صحيفه نور جلد 15، ص 204
بايد محرم و صفر را زنده نگه داريم به ذكر مصائب اهل بيتعليهم السلام با مصائب اهلبيت عليهم السلام زنده مانده است اين مذهب .
صحيفه نور جلد 15، ص 203
بدانيد كه حيات اين ملت به همين روضه خوانى ها، به هميناجتماعات ، به همين دستجاتاست .
صحيفه نور جلد 15، ص 208
روضه سيدالشهدا براى حفظ سيدالشهداست .
صحيفه نور جلد 8، ص 69
مايك ملتى هستيم كه با همين گريهها يك قدرت دوهزار و پانصد ساله را از بين برديم .
صحيفه نور جلد 16، ص 207 تا 210
محرمماه نهضت بزرگ سيد شهيدان و سرور خداست كه با قيام خود درمقابل طاغوت ، تعليمسازندگى و كوبندگى به بشر داد و راه فناى ظالم و شكستستمكار رابه فدايى دادن وفدايى شدن دانست و اين خود سرلوحه تعليمات اسلام است براىملتها تا آخردهر.
صحيفه نور جلد 12، ص 11

پنج شنبه 20/10/1386 - 21:46 - 0 تشکر 23443

حسين بن على عليه السّلام فرمود:من كُشته اشكم . هيچ مؤ منى مرا ياد نمى كند مگر آنكه (بخاطر مصيبتهايم ) گريه مى كند.بحارالانوار، ج 44، ص 279

ماه محرم در قرآن
ماه محرم ، اگر با اين عنوان در قرآن مجيد نيامده است . و ليكن در قرآن ، آيات چندى است كه درباره ماه هاى حرام و لزوم حرمت آن ها نازل شده است . ماه محرم نيز از جمله ماه هاى حرام است كه در آيات قرآن كريم به آن ها پرداخته شده است .
در اين جا آيه هايى را كه درباره ماه هاى حرام وارد شده اند، اشاره كرده و به ترجمه و شرح اجمالى آن ها مى پردازيم :
1- جعل الله الكعبة البيت الحرام قياما للناس و الشهرالحرام و الهدى و...
خداوند متعال ، كعبه را كه خانه حرام است و هم چنين ماه حرام و قربانى را براى برپايى مردم (و معيشت آنان ) قرار داده است
در اين آيه ، خداوند متعال فلسفه حرمت حج و ماه حرام را بيان نموده است و آن ، عبارت است از معيشت و امنيت مردم در پناه آن ها و تاثير آن ها بر اصلاح جامعه .
اگر مردم ، حرمت خانه خدا و ماه هاى حرام را نگه نداند و دائم در جنگ ، تجاوز و حرمت شكنى باشند، همانند اقوام و ملل پيشين به نابودى و هلاكت خواهند رسيد و با دست خود، يك ديگر را به فنا و فراموشى مى سپارند.
امنيت و آسايش مردم در ماه هاى حرام و ايام حج ، موجب تقويت روابط اجتماعى و انسانى شده و مردم را به هم دلى و هم سويى سوق مى دهد و آنان را از پراكندگى و خوارى ، به عزت و سربلندى مى رساند.
2- يا ايها الذين آمنوا لا تحلواشعائر الله و لا الشهرالحرام ...
اى كسانى كه ايمان آورده ايد، شعائر الهى و ماه حرام را بر خود حلال و مباح نسازيد.
اين آيه ، بنا به نقل برخى از مفسران در روز فتح مكه ، خطاب به مسلمانان فاتح نازل شد و به آنان فرمان داد كه پس از پيروزى بر مشركان ، شعائر الهى و ماه هاى حرام را ناديده نگيرند و بسان گذشته ، نسبت به آن ها پاى بند و متعهد باشند.
بنابراين ، اگر آنان به مشركانى برسند كه آداب جاهليت را در زيارت خانه خدا انجام مى دهند، نسبت به آنان عصبانى نشده و آنان را به قتل نرسانند. زيرا در خانه امن الهى و در ماه حرام قرار دارند.
3- فسيحوا فى الارض اربعة اشهر و اعلموا انكم غير معجزى الله و ان الله مخزى الكافرين .
چهار ماه (به دور از جنگ و خون ريزى ) در زمين سير و سياحت كنيد (و مراسم حج خود را به راحتى به جاى آوريد) و بدانيد كه شماها نمى توانيد بازدارنده از خواست خدا باشيد و به درستى كه خداوند متعال ، كافران را خوار مى كند.
در اين آيه ، خداوند سبحان مردم را در استفاده بهينه از ماه هاى حرام ، از جمله سير و سياحت ، زيارت و انجام مراسم حج فرا خواند و آنان را به اين امر تشويق كرده است و يادآورى نمود كه اگر بدخواهان و كافران بخواهند اين آزادى را از مردم بگيرند، از سوى خداوند متعال به خوارى و نابودى مبتلا مى گردند.
4- يسئلونك عن الشهر الحرام قتال فيه ، قل قتال فيه كبير و صد عن سبيل الله و كفر و به و المسجد الحرام و اخراج اهله منه اكبر عند الله ، و الفتنه اكبر من القتل ...
(اى محمد) از تو درباره جنگ در ماه حرام پرسش مى كنند، در پاسخ آنان بگو: جنگ و درگيرى در اين ماه ،( گناهى ) بزرگ و بازدارنده از راه خدا و موجب كفر به (نعمت هاى ) خدا و مسجدالحرام است . (ولى ) اخراج اهالى (مسلمان) اين شهر، در نزد خدا گناهش بزرگتر است و دسيسه كردن مشركان از جهت گناه بزرگتر از قتل است .
اين آيه ، به صراحت تمام حرمت ماه حرام را بيان كرده است و واجب الاحترام بودن آن را به همه انسان ها گوش فرموده است .
از سياق آيه دانسته مى شود كه كافران و مشركان قريش نيز براى ماه هاى حرام ، احترام ويژه اى قائل بوده و جنگ و درگيرى را در آن ها ناروا مى شمردند.
شاءن نزول اين آيه درباره دسته اى از مسلمانان به فرماندهى عبدالله بن جحش اسدى است كه براى رديابى و تعقيب كاروانى از قريش ، مرتكب كشتن يكى از مشركان در ماه حرام شدند.
ماجرا از اين قرار بود كه دو ماه پيش از جنگ بدر، يك دسته هفت نفرى از مسلمانان براى تعقيب كاروانى از مشركان كه از شام عازم مكه بود، از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم ماءموريت يافتند.
آنان ، كاروان را يافته و پنداشته بودند كه در روزهاى آخر جمادى الآخر بسر مى برند و هنوز ماه رجب كه يكى از ماه هاى حرام است ، فرا نرسيده است .
به همين جهت با مشركان درگير شده و در اين ميان ، يك تن از مشركان به نام عمرو بن حضرمى كشته و دو نفر ديگر به نام هاى حكم بن كيسان و عبد الله بن مغيره ، اسير شدند و يكى از آنان به نام مغيرة بن عثمان ، از چنگ مسلمانان گريخت و اين خبر ناگوار را به مشركان مكه رسانيد.
جنگجويان مسلمان ، اسيران و غنايم را به مدينه منتقل كرده و ماجرا را به عرض پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم رسانيدند. پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم از كردار آنان ناراحت شد و آنان را نكوهش كرد و فرمود: به خدا سوگند من شما را امر به جنگ با آنان نكرده بودم .
جنگجويان چون ناخرسندى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را ديدند، از كرده خود پشيمان شدند.
مشركان ، اين حادثه را دست آويزى قرار داده و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و مسلمانان را متهم به حرمت شكنى ماه حرام نمودند.
آنان ، پيكى به نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در مدينه اعزام كرده و به صورت اعتراض و انتقاد به آن حضرت گفتند: آيا در ماه حرام ، جنگ و نبرد جايز است ؟
در پاسخ آنان ، نازل شد و جواب آنان را به روشنى بيان كرد.
خداوند متعال به آنان پاسخ داد كه جنگ در اين ماه حرام است ولى شما نيز حرمت شكنى كرده و اهالى مكه را به جرم مسلمانى از خانه و شهرشان كه براى همه بايد محل امن و آسايش باشد، اخراج نموديد. گناه دسيسه هاى شما بزرگتر و بيشتر است از كشته شدن يك نفر مشرك به طور اشتباهى در نبرد با مسلمانان.

پنج شنبه 20/10/1386 - 21:47 - 0 تشکر 23444

على عليه السّلام فرمودند :خداوند براى ما، شيعيان و پيروانى برگزيده است كه ما را يارى مى كنند، با خوشحالى ما خوشحال مى شوند و در اندوه و غم ما، محزون مى گردند.غررالحكم ، ج 1، ص 235

ماه محرم در قرآن

5- الشهر الحرام بالشهرالحرامو الحرامات قصاص فمن اعتدى عليكم فاعتدوا بمثل ما اعتدى عليكم ...
ماه حرام در برابرماه حرام است و حرمت شكنىها را قصاص مى باشد. پس كسى كه برشما تجاوز و دست درازى كرد، شما نيز به اندازهتجاوزش ، بر او دست درازى كنيد.
مراد از شهر حرام در اين آيه ، ماه ذى قعده استكه در اين ماه ، رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم و مسلمانان مدينه در سال هجرىجهت انجام عمره ، عازم مكه گرديدند ولى مشركان مكه ، مانع ورود آنان شده و خود رابراى نبرد با آنان آماده كرده بودند. سرانجام ، كارشان به صلح انجاميد كه معروف بهصلح حديبيهشده است .
مشركان مى دانستند كه رسول خدا صلى الله عليهو آله و سلم و مسلمانان پيرو آن حضرت ، حرمت ماه هاى حرام را نگه مى دارند و در اينماه ها به كارزار و جنگ با دشمنان خود نمى پردازند.
به همين جهت در صدد برآمدهتا از تعهد دينى و شرعى مسلمانان سوء استفاده كرده و آنان را غافل گير و در اينايام بر آن ها هجوم آورده و كارشان را يكسره سازند.
خداوند متعال ، توطئه هاىشيطانى مشركان را نقش بر آب كرد و به پيامبرشان وحى نمود كه ماه حرام را در برابرماه حرام است . اگر مشركان حرمت آن را شكستند و اقدام به تجاوز و جنگ كردند، برمسلمانان واجب است با آنان مقابله به مثل نمايند. با نزول اين آيه ، حربه مشركان ازدست شان گرفته شد و بار ديگر در برابر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به ضعف وانفال رسيده و به ناچار با آن مصالحه كردند.
6- فاذا انسلخالاشهر الحرم فاقتلوا المشركين حيث وجدتموهم ...
آن گاه كه ماه هاى حرام به پايان رسد، هر كجامشركان را يافتيد با آنان مبارزه كنيد.
مشركان و كافران شبه عربستان ، صحنه رابر مسلمانان تنگ كرده و از هر سو با آنان دشمنى مى نمودند و گاهى اقدام به هجوم وآزار مسلمانان مى كردند. مسلمانان به ستوه آمده و از رسول خدا صلى الله عليه و آلهو سلم درخواست كردند كه به آنان اجازه نبرد با مشركان را بدهد. خداوند متعال آنانرا امر به صبر نمود و فرمود كه حرمت ماه هاى حرام را نگهداريد و پس ‍ از پايان اينماه ها، پاسخ آنان را بدهيد و هر كجا آنان را يافتيد، با آنان مبارزه و نبردكنيد.
7- ان عدة الشهور عند الله اثنا عشر شهرا فى كتابالله يوم خلق السماوات و الارض منها اربعة حرم ، ذلك الدين القيم فلا تظلموا فيهنانفسكم .
به راستى تعداد ماه ها در نزد خدا، دوازده ماهاست . (و اين ) در كتاب خدا است از روزى كه آسمان ها و زمين را آفريد. چهار ماه ازآن ها (ذى قعده ، ذى حجه ، محرم و رجب ) حرام مى باشند. اين است آيين استوار. پس درآن ماه ها بر خود ستم روا مداريد.
از اين آيه ، استفاده مى گردد از هنگامى كهخداى سبحان ، زمين و آسمان ها را آفريد و كرات آسمانى ؛ از جمله ماه را در گردش بهدور زمين به حركت در آورد، زمان را به سال و سال را به دوازده ماه ، به تعداد منازلماه ، محدود و مشخص كرد و پيامبران الهى نيز بر اساس آن عمل كرده و اعمال و عباداتخويش (مانند روزه و حج ) را تعيين مى نمودند.
هم چنين در اين آيه ، به حرمت چهارماه از سال و لزوم نگهدارى احترام آن ها به صراحت بيان شده است و اين كه شكستن حرمتآن ها و اقدام نمودند به جنگ و خون ريزى در اين مدت ، ستم بر بشريت است .
مرادازكتاب اللهدر اينآيه ، لوح محفوظ است و هم چنين در كتاب هايى كه بر پيامبران پيشين نازل شده اند،مطالب مزبور بيان شده اند.
8- انما النسيى زيادة فى الكفر به الذين كفروا يحلونه عاما ويحرمونه عاما ليوا طئول عدة ما حرم الله فيحوا ما حرم الله زين لهم سوء اعمالهم .
همانا فراموشى در كفر (عصر جاهليت )، بسياربود كه به واسطه آن گمراهى مى شدند آنانى كه كفر ورزيده بودند، به طورى كه سالى راحلال و سالى را حرام مى شمردند تا پاى مال كنند شمار آن چه را كه خدا حرام كرده است . پس آنان ، حلال مى شمردند آن چه (ماه هايى ) را كه خدا حرام كرده بود. (بدينترتيب ) كردار زشت شان بر آنان آراسته مى گرديد.
با توجه به اينكه حرمت ماه هاىحرام از يادگارهاى پيامبران بزرگ الهى از جمله حضرت ابراهيم عليه السلام و فرزندشاسماعيل عليه السلام بود و عرب ها خود از پاى بند سنت آبا و اجدادى خويش مىدانستند، بدين جهت نمى توانستند به راحتى از اين سنت الهى ، يعنى پاس داشت ماه هاىحرام سرپيچى كنند. زيرا در آن صورت ، حج ناامن مى شد و رغبت ساير عرب ها به شركت درمراسم حج از بين مى رفت .
در نتيجه عرب هاى مكه علاوه بر اين كه اعتبار و سيادتخود را از دست مى دادند، از درآمدهايى كه از بابت حاجيان و زائران نصيب آنان مىگرديد، محروم مى شدند.
به اين جهت ، تلاش همگى آنان بر نگهدارى حرمت ماه هاىحرام و ايام حج بود.
ولى در برخى از سال ها كه ميان قبايل و و طوايف حجاز، نبردو درگيرى هايى روى مى داد، شكيبايى آنان و پذيرفتن آتش بس و متاركه جنگ در سه ماهپشت سر هم (ذى قعده ، ذى حجه و محرم )، بر ايشان دشوار بود و در صدد گريز از آن برمى آمدند.
آنان براى گريز از اين مشكل ، دست به حيلههايى زدند كه مورد مذمت و سرزنش قرآن و مسلمانان قرار گرفتند.
يكى از حيله هاىآنان ، اين بود كه گفتند: ماه هاى ذى قعده و ذى حجه ، حرام و ماه محرم حلال گردد وپس از آن ، ماه صفر حرام شود، تا ميان ذى حجه و صفر، يك ماه فرصت تجاوز و خون ريزىيكديگر را داشته باشند.
ترفند ديگر آنان ، اين بود كه در هر سال ، در يك ماهمراسم حج را به جا مى آورند. مثلا دو سال پشت سر هم ، در ماه ذى قعده ، دو سال پشتسر هم در ماه ذى حجه و دو سال پشت سر هم در ماه محرم ، مراسم حج را انجام مى دادندو بقيه ماه هاى را براى خود حلال مى شمردند.
بدين طريق ، ماه هاى حرام و ايام حجرا دستخوش هوا و هوس خويش قرار داده بودند. عرب هاى مكه ، يك سال پيش از حجة الوداع، مراسم حج را در ذى قعده انجام دادند و در سالى كه پيامبر اسلام صلى الله عليه وآله و سلم براى آخرين بار به زيارت خانه خدا مشرف شد و سفرش به حجة الوداع معروفگرديد، مراسم حج در ذى حجه قرار گرفت .
در همين سال ، رسول خدا صلى الله عليه وآله و سلم ضمن خطبه اى فرمود: همانا زمان ، به مانند هياتى كه خدا در آفرينشآسمانها و زمين ، به وجود آورد بر مى گردد. به اين صورت كه هر سال ، دوازده ماهدارد و چهار ماه از آنها حرام است كه سه ماه پشت سر هم (ذى قعده ، ذى حجه و محرم)و چهارمين ماه (رجب ) ميان جمادى و شعبان قرار گرفته است .
از آن هنگام ، مراسم حج همه ساله در ذى حجهبرگزار مى گردد. ولى سه ماه ديگر نيز از ماه هاى عبادت ، زيارت و حج خانه خدا (بهصورت عمره و مفرده ) بوده و نگهدارى حرمت آنان ، بر همگان لازم و واجب است.

پنج شنبه 20/10/1386 - 21:47 - 0 تشکر 23445

ماه محرم در قرآن

پنج شنبه 20/10/1386 - 21:48 - 0 تشکر 23446

امام صادق عليه السّلام فرمود:چهار هزار فرشته نزد قبر سيدالشهدا عليه السّلام ژوليده و غبارآلود، تا روز قيامت بر آن حضرت مى گريند.كامل الزيارات ، ص 119

والپیپر موبایل:

این هم مجموعه ی کوچکی از تصاویر پس زمینه برای موبایل با مضمون محرم

خيز وجامه نيلي كن روزگار ماتم شد

دور عاشقان آمد نوبت محرم شد

پنج شنبه 20/10/1386 - 21:48 - 0 تشکر 23447

حضرت صادق عليه السّلام فرمود:يك سال تمام ، هر شب و روز بر حسين بن على عليه السّلام نوحه خوانى شد و سه سال ، در روز شهادتش سوگوارى برپا گشت .بحارالانوار، ج 79، ص 102

دانلود ها	حجم فایل ها	نام روز
دانلود	۱۰۶۰ k	روز اول محرم: روزمسلم بن عقیل
دانلود	۱۳۹۲k	روز اول محرم: روزمسلم بن عقیل
دانلود	۶۸۶k	روز دوم محرم: ورود کاروان به کربلا وروديه
دانلود	۴۷۱k	روز دوم محرم: ورود کاروان به کربلا وروديه
دانلود	۷۹۰k	روز سوم محرم: حضرت رقيه عليها السلام
دانلود	۴۷۳k	روز سوم محرم: حضرت رقيه عليها السلام
دانلود	۱۲۵۵k	روز چهارممحرم: حضرت حر و اصحاب عليهم السلام - طفلان زينب عليهم السلام
دانلود	۵۳۴k
دانلود	۳۸۶k	روز پنجممحرم: اصحاب و عبدالله ابن الحسن عليهم السلام
دانلود	۱۰۰۱k	روز پنجممحرم: اصحاب و عبدالله ابن الحسن عليهم السلام

سلام بر عاشقان ابا عبدالله

جدول بالا شامل مرثیه روزهای اول تا پنجم محرم می باشد سعی کردم نوحه های خوب را انتخاب کنم. به دلیل حجم بالایی که فایل ها داشتند فایل ها را به صورت amr درآوردم تا از حجم بالای آنها کاسته شود و انصافا هم همینطور بود چون مثلا فایلی که حجمش 20 مگابایت بود به 1/5 مگابایت کاهش یافت( می توانید امتحان کنید ) البته بد هم نشد چون بدین صورت می توانید از آنها بر روی هر موبایلی هم استفاده کنید.

التماس دعا

پنج شنبه 20/10/1386 - 21:49 - 0 تشکر 23448

حسين بن على عليه السّلام فرمود:چشمان هر كس كه در مصيبتهاى ما قطره اى اشك بريزد، خداوند او را در بهشت جاى مى دهد.احقاق الحق ، ج 5، ص 523

روز دوم محرم - سال 61 هجرى قمرى
ورود امام حسين عليه السلام به سرزمين كربلا.
امام حسين عليه السلام پس از آن كه با دعوت مردم كوفه و نامه هاى فراوان و پى در پى آنان روبرو شد، تصميم به هجرت از مكه به سوى كوفه گرفت .
با اين كه برخى از آشنايان و بزرگان مدينه ، مانند محمد حنفيه ، عبدالله بن عباس ، عبدالله بن جعفر و عبدالله بن عمر، آن حضرت را از سفر به كوفه بر حذر كرده بودند و با دلايلى چند، تلاش كردند كه وى را منصرف كنند، با اين حال امام حسين عليه السلام سفر به كوفه را براى خويش تكليف فرض ‍ كرد و به آن اقدام نمود.
امام حسين عليه السلام در روز ذى حجه سال 60 قمرى به قصد كوفه ، از مكه خارج گرديد. قافله امام حسين عليه السلام پس از رسيدن به سرزمين عراق ، در منزلگاه شراف با سپاه يكهزار نفرى حر بن يزيد رياحى كه از سوى عبيدالله بن زياد براى تعقيب و يا نبرد امام حسين عليه السلام ماءموريت يافته بود، مواجه گرديد و از آن پس ، مسير تاريخ به سوى ديگر كشيده شد.
حر بن يزيد كه در پى نامه هاى روزانه عبيدالله ، امام حسين عليه السلام را كنترل كرده و در مراقبت كامل خويش داشت ، بنا به فرمان عبيدالله بن زياد، آن حضرت را از مسير اصلى به صحراى خشك و غير آباد كشانيد. تا اين كه در روز پنج شنبه ، دوم ماه محرم سال 61 قمرى در سرزمين كربلا، راه را بر امام حسين عليه السلام بست و از ادامه حركت آن حضرت ، ممانعت به عمل آورد. امام حسين عليه السلام همين كه متوجه شد، آن سرزمين ، كربلا است ، دستور داد آن جا خيمه گاه و منزلگاه دايمى خويش قرار دهند. چون آن حضرت پيش از اين از جدش محمد صلى الله عليه و آله و سلم و پدرش ‍ اميرمؤ منان عليه السلام شنيده بود كه محل شهادتش در كربلا است

پنج شنبه 20/10/1386 - 21:49 - 0 تشکر 23449

امام سجّاد عليه السّلام فرمود:هر مؤ منى كه چشمانش براى كشته شدن حسين بن على عليه السّلام و همراهانش اشكبار شود و اشك بر صورتش جارى گردد، خداوند او را در غرفه هاى بهشتى جاى مى دهد.ينابيع الموده ، ص 429

ماه محرم در روايات
درباره ماه محرم ، روايات فراوانى در منابع روايى شيعه و اهل سنتوارد شده اند و اين ماه را از ابعاد گوناگون مورد بررسى قرار داده اند.
اهمموضوعاتى كه در اين روايات به آن ها پرداخته شده است عبارتند از: برخى ازرويدادهايى كه در اين ماه واقع شده اند، حرام بودن اين ماه پيش از اسلام و تنفيذ آناز سوى اسلام ، اعمال و عباداتى كه انجام آنها در اين ماه داراى ثواب و پاداش زيادىاست . مانند روزه ، نماز، شب زنده دارى ، مناجات و نيايش و سوگوارى براى اباعبداللهالحسين عليه السلام .
پرداختن به تمامى احاديث و روايات مربوطه ، از ظرفيت اينمقوله خارج است و مستقلا تاليف ديگرى را مى طلبد. اما از باب نمونه و تبريك جستن بهكلام معصومين عليه السلام چند حديث را در اين جا نقل مى كنيم :
1- عن اميرالمؤ منين عليه السلام فى حديث : ان رسول الله صلى اللهعليه و آله و سلم لما ثقل فى مرضه ، قال : ان السنة اثنى عشر شهرا، منها اربعة حرم .
قال ثم قال بيده : فذلك رجب مفرد، و ذو القعده و ذوالحجة و المحرم ثلاثةمتوالياتاميرالمؤ منان على عليه السلام فرمود:

آن گاهكه بيمارى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم سنگين شده بود، آن حضرت فرمود: هرسالى از دوازده ماه تشكيل مى يابد كه چهار ماه از آنها، حرام مى باشد.
آن گاهپيامبر صلى الله عليه و آله و سلم با اشاره به دستان مباركش فرمود: اين چهار ماهحرام عبارتند از: رجب كه منفرد واقع شد و ذى قعده ، ذى حجه و محرم كه پشت سر همقرار گرفته اند.
2- عن النبى صلى الله عليه و آله و سلمانه قال : تصلى اول ليلة من المحرم ركعتين ، تقراء فى الاولى فاتحة الكتاب و سورةالاءنعام و فى الركعة الثانية فاتحة الكتاب و سورة يس .
پيامبر گرامى اسلام فرمود: در شب اول ماه محرم، دو ركعت نماز به جاى آورديد و در ركعت اول ، سوره فاتحه و سوره انعام ، و در ركعتدوم سوره فاتحه و ياسين را قرائت كنيد.
3- عن النبى صلىالله عليه و آله و سلم انه قال : ان فى المحرم ليلة شريفة و هى اول ليلة ، من صلىفيها ماءة ركعة الحمد و قل هو الله احد و يسلم آخر كل تشهد، و صام صبيحة اليوم و هواول يوم من المحرم كان ممن يدوم عليه الخير سنة و لايزال محفوظا من الفتنة الىالقابل ، و ان مات ذلك صار الى الجنة ان شاءالله .
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: درماه محرم ، شبى شريف است . آن شب ، شب اول اين ماه است . هر كس در اين شب صد ركعتنماز به جاى آورد كه در هر ركعت آن سوره حمد و سوره قل هو الله احد را قرائت كند ودر آخر هر تشهدى سلام دهد و روز آن را كه روز اول ماه محرم است ، روزه بگيرد، براىچنين شخصى در تمام سال ، خير و خوبى تداوم مى يابد و تا سال بعد از هر فتنه اىمحفوظ خواهد ماند و اگر در اين روز از بين بميرد،ان شاءالله وارد بهشت مىگردد.
4- عن النبى صلى الله عليه و آله و سلم انه قال : منصام يوما من المحرم فله بكل يوم ثلاثون يوما.
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود:

هركس يك روز از ماه محرم را روزه بگيرد، براى او در برابر هر روز، سى روز پاداش منظورمى گردد.
5- قال على عليه السلام : ان استطعت ان تحافظ علىليلة الفطر و ليلة النحرو اول من المحرم و ليلة عاشورا و اول ليلة من رجب و ليلةالنصف من شعبان ، فافعل و اكثر فيهن من الدعاء و الصلاة و تلاوة القرآن .
حضرت على عليه السلام فرمود: اگر توانايى شبزنده دارى در شب عيد فطر، شب عيد قربان ، شب اول ماه محرم ، شب عاشورا، شب اول رجبو شب نيمه شعبان را دارى ، آن را بجاى آور و در اين شب ها براى زياد كردن دعا، نمازو قرائت قرآن تلاش كن .
6- عن الريان بن شبيب قال : دخلتعلى الرضا عليه السلام فى اول يوم من المحرم فقال : يا ابن شبيب اصائم ؟ فقلت : لا. فقال : ان هذا اليوم هو اليوم الذى دعا فيه زكريا عليه السلام ربه فقال : رب لى منلدنك ذرية طيبة انك سميع الدعا،
ريان بن شيب گفت : در نخستين روز ماه محرم به محضر امام رضا عليه السلام رسيدم . آن حضرت به من فرمود: اى پسر شبيب ، آيا امروز روزه دارى ؟ گفتم نه !
فرمود: به راستى امروز، روزى استكه حضرت زكريا عليه السلام در نزد پروردگارش دعا كرد و عرضه داشت : پروردگارا ازساحت مقدست به من ذريه اى پاك عنايت كن چه اين كه تو شنونده هر دعايى . پس خداىسبحان دعاى وى را اجابت كرد و به فرشته اى دستور داد كه خبر استجابتش را به زكريابرساند. هنگامى كه زكريا براى اقامه نماز در محراب ايستاده بود، فرشته الهى بر اووارد شد و به او گفت كه پروردگارت ، تو را به يحيى بشارت مى دهد.
پس هر كس ، اينروز را روزه بگيرد و سپس خداى خود را بخواند، خدا نيز او را اجابت نمايد، همانطورىكه زكريا عليه السلام را اجابت فرمود.
7- عن ابى عبدالله عليه السلام قال : من بات عند قبر الحسين عليه السلام ليلة عاشورا لقى الله يومالقيامة ملطخا بدمه و كاءنما قتل معه فى عرصة كربلا.
امام صادق عليه السلام فرمود: هر كسى كه در شبعاشورا در مزار امام حسين عليه السلام بسر ببرد، و اين شب را در آن جا بيتوته كندو به زيارت ، سوگوارى و عبادت بپردازد در قيامت خدا را در حالى ملاقات مى كند كهبه خون امام حسين عليه السلام آغشته است و گويا در ركاب آن حضرت در دشت كربلا بهشهادت رسيده است .
لازم به يادآورى است كه در روز عاشورا حالت ويژه اى در نزدشيعيان دارد و شايسته است كه همه مسلمانان و حقيقت جويان جهان در اين روز بهسوگوارى امام حسين عليه السلام و ياران شهيدش بپردازد. به همين جهت روايات فراوانىوارد شده اند مبنى بر اين كه شيعيان در اين روز، به زندگى شخصى خويش (از قبيل كسب وكار) نپردازند و چون دشمنان اهل بيت عليه السلام به خاطر شهادت امام حسين عليهالسلام در اين روز جشن گرفته و روزه مى گرفتند، محبان اهل بيت در غم و اندوه بسربرند و به سوگوارى بپردازند و اين روز را روزه نگيرند و اگر روزه گرفتند، آن را بانوشيدن آبى در بعد از ظهر افطار كنند.

سه شنبه 25/10/1386 - 20:55 - 0 تشکر 24646

امام صادق علیه السّلام فرمود:اى زراره ! آسمان چهل روز، در سوگ حسین بن على علیه السّلام گریه كرد.جامع احادیث الشیعه ، ج 12، ص 552

امام حسین در قرآن فاطر (22)

ازامامصادق علیه السلامدر تفسیر قول خدای تعالی در آیه « واعبدوالله و لا تشرکوابه شیئاً و بالوالدین احساناً و ذی القربی. . .» آمده است که رسول خدا صلی اللهعلیه و آله و سلم و علی بن ابی طالب علیه السلام « والدین » هستند و مراد از « ذویالقربی » حسن و حسین علیهماالسلام هستند.
سوره نساء، آیه 36.
مالک بن انسازابنعباسنقل کرده است که مراد از« احیاء» در آیه« ما یستوی الاحیاء ولا الاموات» علیوحمزهوجعفروحسنوحسینوفاطمهوخدیجهعلیهم السلام و مراد از « اموات » کفارمکههستند.
سوره فاطر، آیه 22.
از امام صادق علیه السلام روایت شده است کهوقتی خداوند آیه « فات ذالقربی حقٌه و المسکین » را نازل فرمود، رسول خداگفت: ایجبرئیل، مسکین را شناختم، « ذوالقربی » چه کسانی هستند؟
جبرئیل پاسخ داد: آنهانزدیکان تو هستند. پس پیامبر حسن و حسین و فاطمه را فراخواند و فرمود که پروردگارمبه من فرمان داده است که آنچه از غنایم جنگی به عنوان فیء به من رسیده است به شماببخشم. آن گاه فرمود: منفدکرا به شما بخشیدم.
سوره روم، آیه 38.
منابع:
بحار الانوار، ج 29، ص75، حدیث 12 تفسیر عیاشی، ج 2، ص 287.
بحار الانوار، ج 35، ص 396، حدیث 6 مناقب آل ابی طالب، ج 1 ص 565
بحار الانوار، ج 23، ص 269، حدیث 9 تفسیر فرات،ص 31

سه شنبه 25/10/1386 - 21:0 - 0 تشکر 24647

امام صادق علیه السّلام فرمود:هر نالیدن و گریه اى مكروه است ، مگر ناله و گریه بر حسین علیه السّلام .بحارالانوار، ج 45، ص 313

امام حسین علیه السلام الگوى زندگى و لكم فى اسوه
اندیشه و رفتار تمام امامان در ابعاد گوناگون اسوه و الگوى دیگران مى باشد. همگان باید تلاش كنند همانند امامان سبز و بالنده بیاندیشند و همانند آنان سترگ و مقاوم و پاك و بدون از هر آلایندگى زندگى نمایند.
لیكن در برهه هاى زندگى امامان شاخص هاى بس درخشنده به چشم مى خورد كه آن برجستگى هاى بیش از سایر ویژگى هاى آنان خودنمایى مى نماید. و باید بیش از سایر محورها مورد توجه قرار گیرد.
در زندگى پربار حسین بن على آزاد اندیشى و سترگى و ظلم ستیزى برجستگى است كه دنیاى بشر هیچ گاه نمى تواند از آن غفلت نماید. در سیره زندگى و رفتار اجتماعى امام همام دو پیام رسا به همه انسان هاى پدیدار است . یك پیام به آنان كه حتى دین باور نیستند، لیكن كرامت انسانى خویش را ارج مى نهند و سلطه پذیر نمى خواهند باشند. آزاد اندیش و رادمرد هستند. پیام حسین علیه السلام به اینان این گونه رسا و شفاف است كه اگر دین باور نیستید. آزاد مرد باشید: ان لم یكن لكم دین و كنتم لا تخافون المعاد فكونوا الحرارا فى دنیا كم . و كمترین پیام حماسه حسینى به اینان هیهات منا الذله است . انسان كریم نمى پسندد گرد ذلت بر دامنش ‍ بنشیند.
و اما به انسان هاى دین باور پیامى بس عمیق و در عین حال شفاف و رسا بیان نموده و این حقیقت را به دین باوران آموخت كه با جان خود باید از دین خود حراست نمایند.
همان اندیشه سبزى كه در گفتار امیر المؤمنین علیه السلام آشكار شده است اگر خطر آبرو و سلامت و جان شما را تهدید نمود مال خویش را سپر آن خطر قرار دهید. اما اگر خطر دین شما را تهدید نمود جان خود را سپر دین خود قرار دهید تا دینتان را حراست نمایید. اذا حضرت بلیه فاجعلوا اموالكم دون انفسكم و اذا نزلت نازله فاجعلوا انفسكم دون دینكم . این حقیقت را امامان در اندیشه و رفتار پایدار ساختند. زندگى خونین آنان بهترین گواه این مدعى است .
لیكن آنچه حسین علیه السلام را از سایرین در این راستا ممتاز مى سازد، این است زندگى با پایان سرخ حسین علیه السلام با سایر امامان تفاوت دارد شرایطى كه بر حسین فراهم شد بسیار توان فرساست . و ایثار و فداكارى به اوج رسیده است .
در ستیز با ستمگران طاغى حسین رفتارى اسوه به یادگار نهاد و خود نیز به همین رفتار اشاره دارد كه هنگام رویارویى با سپاه حزب عثمانیه مى فرماید: و لكم فى اسوه. من الگوى شما هستم . گرچه تمام شؤ ون ، اندیشه و رفتار امام اسوه و الگوى دیگران است ؛ لیكن با توجه به فضاى سخن كه در هنگام رویارویى با دشمن و در فرصت حماسه آفرینى این سخن از امام عنوان شده است ، نظر مبارك امام بیشتر به همان جنبه ظلم ستیزى و ایثار و فداكارى امام است . امام به همگان مى آموزد چگونه آزاد مرد زندگى كنند و چگونه سترگ و مقاوم از دین خود حتى با جان خود حراست نمایند. حسین اینگونه اندیشه سبز و رفتار سترگ از خود یادگار مى نهد، كه این از فضایل برتر سالار شهیدان است .