تبیان، دستیار زندگی

دوستان سلام!

خوشحال باشید چون بروبچه های انجمن نجوم تبیان از یک شب رصدی خوب و بیاد ماندنی بازگشتند..!

در این تاپیک منتظر ثبت گزارش و خاطرات افراد شرکت کننده در این برنامه هستیم.

سلام
بله منتظر گزارشتون هستیم دوستان.
ولی خوشبحالتون. ما هم قرار بود بریم اما از شانس بد ما آسمون ابری شد و کنسل شد.
پس شما دوستان بگین که ما هم کیف کنیم. به قول معروف وصف العیش نصف العیش. D:

سلام، من برای اولین بار بود که تو برنامه های نجوم شرکت می کردم؛ قبلا فکر نمی کردم تشخیص جای چند تا ستاره و صور فلکی انقدر میتونه هیجان انگیز باشه!! ولی واقعا بود! الان همش دلم میخواد برم پشت بوم و ببینم می تونم اون مارافسای رو پیدا کنم یا نه! :دی

کاربر amopayam نیز گزارش خود را این چنین نوشته اند که به اشتباه در تاپیک دیگری درج کرده اند:
سلام واقعا برنامه خیلی خیلی زیبایی بود در نگاه اول زیاد دلچسب به نظر نیومد ولی با شروع برنامه انسان رو جوری به خود نزدیك میكنه با دیدن عظمت خدا مشتاق تر میشیم كه آدم دوست نداره شب تموم شه و من خودم در تمامی برنامه های دیگه شركت خواهم كرد البته با تشكر از دوست خوب mohagh و آقای امام از توضیح خوب و علمی
به امید بودن 2باره با همگی دوستان

به زودی تصاویر این برنامه رصدی بر روی صفحه اصلی سایت تبیان قرار خواهد گرفت اما تا آن موقع شما را به دیدن این تصاویر دعوت می کنم!

با سلام . اولین بار بود که برای شب رصدی رفتم . بسیار جالب و هیجان انگیز بود. توضیحات آقای امام بسیار خوب و جامع بود.آقای حمیدیان با دوربین دوچشمی که آورده بودند تفاوت رصد با تلسکوپ را عملا آموزش دادند. مسوولین گروه بسیار مسوولیت پذیر بودند و واقعا زحمت کشیدند. تنها انتقادی که دارم در مورد جای برنامه است که یک دره بود با کوههای اطراف و مدرسه در متن روستا بود و چراغها کمی آلودگی نوری ایجاد می کردند . واقعا خسته نباشید و ممنون . به امید برنامه های علمی بعدی

به نام خدا

سلام

گزارش شب رصدی کهک قم

ساعت 14 روز پنجشنبه قرار بود تمام افراد حضور داشته باشند و خب منم با تمام عجله راس ساعت 14 خودم رو رسوندم. خوشبختانه دو می‌نی‌بوس آماده شده بود و اگر همه بودند حرکت می‌کردیم اما متاسفانه همه نیومده بودند و باورتون نمیشه که صبر ما تا حرکت یک ساعت طول کشید و بالاخره ساعت 15 حرکت کردیم. ترافیک تهران هم باعث شد که ساعت 16 شده باشه و هنوز تو تهران باشیم.

خوشبختانه جو اتوبوس جو صمیمانه‌ای بود و کم کم که باهم آشنا تر شدیم احساس راحتی بیشتر به من و همه دست داد. همه اینجا جفت جفت اومده بودن تقریباً و حتی دوست جدیدم نیما هم که اومده بود برادرش کنارش بود و من چون میدونستم خودم هستم و خودم و دیگر هیچ از همون اول روی یک تک صندلی نشستم . نزدیک عوارضی تهران که رسیدیم هوا به شدت گرد غبار داشت و واهمه‌ی این بود که رصد با مشکل مواجه بشه اما به امید خدا به راهمون ادامه دادیم.

مسیر دو ساعته تهران تا قم به نظر خیلی بیشتر طول کشید و رفتن تا کهک به خاطر عدم آشنایی باعث شد باز هم دیر تر برسیم. البته خب قصد ما رصد بود و روز اهمیت کمتری برامون داشت و مهم نبود تو روز روشن برسیم. با این حال هنوز هوا روشن بود که وارد دبستانی در یک روستا شدیم . اونجا خبری از آلودگی و گرد غبار هوا نبود. خوب شد پس رصد به هم نمیخوره.

کم کم که داشت هوا تاریک و ماه هم دیده می‌شد همه تو حیاط مدرسه جمع شده بودند و منتظر بودیم. آقای امام اومد بینمون و چند دقیقه‌ای صحبت کرد و بعد گفت که تو این روشنایی هر کسی بتونه سیاره زهره رو با چشم رصد کنه معلومه که چشمانش قوی هست.

همه در جستجوی سیاره زهره بودیم و طبق معمول خانم‌ها که در جزئیات از آقایون ماهر تر بودن تونستند این سیاره درخشان رو پیدا کنند و با دست به همه نشون می‌دادند. من هم با نگاه کردن به اون منطقه از آسمون سیاره زهره رو در ارتفاعی حدوداً 35 تا 40 درجه مشاهده کردم. حالا به چشمام امیدوار شده بودم.

 به نام خدا

سلام

کم کم ابزارهای رصد برای همه رونمایی شد. یک تلسکوپ بازتابی بزرگ و یکی دو تا دور بین دو چشمی. تلسکوپ رو با کمی مشقت در میان حیاط مدرسه بر پا کردیم. در واقع یعنی بر پا کردن( آقای امام و خانم دستیارشون).

بعد از برپایی تلسکوپ اولین جرم آسمانی مهم رو که رصد کردیم ماه بود. آخه اوایل ماه هستیم و ماه زود غروب می‌کنه برای همین فرصت برای رصد ماه به چند ساعت نمی‌رسید. آقای امام تلسکوپ رو برای رصد ماه تنظیم کردند و همه با اشتیاق فراوان به نوبت چشمشون رو پشت تلسکوپ میذاشتن صحنه‌هایی رویایی از ماه می‌دیدند که تا حالا تنها تو تلویزیون یا عکس دیده بودند. ماهی که ما بدون تلسکوپ بیشتر شبها می‌تونیم ببینیم. با اون چیزی که تو تلسکوپ دیده می‌شه خیلی فرق داره. وقتی که از تو تلسکوپ برای اولین بار با آرامش و مکث کافی ماه رو دیدم احساسی وصف نا شدنی بهم دست داد. اون حفره‌های ماه که بر اثر برخورد شهاب سنگ با ماه ایجاد شده بود و اون دریاهای ماه تصویری رو ایجاد کرده بود که هر چه قدر هم می‌دیدی ازش سیر نمیشدی.

 فکر می‌کردی داری یک دنیای دیگه رو نگاه می‌کنی و ممکنه همین الان سفینه‌ی فضایی دختر ماه از یه گوشه‌ی پنهان ظاهر بشه و بیاد به طرف زمین. فکر می‌کری الان ممکنه شاید دست تکون دادن فضایی های ساکن درون اون دهانه‌ی های برخوردی ماه بشی. اما دیگه نمی‌شد بیشتر از این خیال پردازی کرد چون باید می‌رفتم کنار و نفر بعدی میومد ماه رو نگاه میکرد.

بعد از ماه سیاره زهره که حالا دیگه دومین جرم پر نور تو آسمون بود رو رصد کردیم. این هم به زودی غروب میکرد و وقت زیادی برای رصدش نبود. وقتی که از پشت تلسکوپ این سیاره رو دیدم چیزی شبیه ماه دیده می‌شد شبیه ماهی که در نیمه‌ی اول اون بودیم. البته نه اینکه حفره‌هایی دیده بشه . نه. زهره چون جو خیلی غلیظی داشت حتی اگر با قوی ترین تلسکوپها به اون نگاه کنیم  و حتی اگر ماهواره‌ی های مدارگردی بهش ارسال کنیم چیزی از سطح خودش رو بهمون نشون نمیده. مثل یک دختر خجالتی که چادر سفیدی سرش کرده. و چیزی از رخ زیبای پنهان خودش رو دوست نداره نامحرمان زمینی ببینند.

زهره هم دیگه داشت غروب می‌کرد که پیشنهاد دادم زحل رو رصد کنیم. اما جناب امام گفتند که صداشو در نیارم تا وقتی تلسکوپ رو برای رصد زحل تنظیم کردیم شلوغ نشه و راحت بتونیم زحل زیبار رو ببینیم.

 انتظار به سر رسید و تونستم اینبار رخ زیبای زحل رو نظاره کنم. زحل در نشون دادن رخ زیبای خودش بیشتر مواقع  خسیس نیست و میذاره اون حلقه‌ی زیبای مبهوت کننده رو همه ببینند. میشه گفت زحل با اون حلقه‌ی زیبا از رو زمین عروس سیارات باشه عروسی که مدام در مدارش اونو به عروس کشون به دور خورشید می‌برند. اما آقای امام نظر دیگه ای داشت و اینو بعداً بهمون گفت.

با سلام خدمت دست اندر کاران موسسه ی تبیان و مخصوصا برنامه ی شب رصدی 24 تیر ماه . آقای امام - mohagh- حمیدیان و ...همه
برنامه ی بسیار جالبی بود برای من برای من که خیلی علاقه دارم یه منجم آماتور توانمند بشم. تا به حال نرفته بودم و دفعه ی اولم بود که با صور فلکی به صورت دقیق آشنا میشدم ممنون . خیلی خوش گذشت و واقعا علاقه مند هستم که در برنامه های بعدی تبیان هم شرکت کنم .