تبیان، دستیار زندگی

به منافقان خبر ده كه عذابى دردناك [در پیش] خواهند داشت (138)

همانان كه غیر از مؤمنان كافران را دوستان [خود] مىگیرند آیا سربلندى را نزد آنان مىجویند [این خیالى خام است] چرا كه عزت همه از آن خداست (139)

و البته [خدا] در كتاب [قرآن] بر شما نازل كرده كه هر گاه شنیدید آیات خدا مورد انكار و ریشخند قرار مىگیرد با آنان منشینید تا به سخنى غیر از آن درآیند چرا كه در این صورت شما هم مثل آنان خواهید بود خداوند منافقان و كافران را همگى در دوزخ گرد خواهد آورد (140)

همانان كه مترصد شمایند پس اگر از جانب خدا به شما فتحى برسد مىگویند مگر ما با شما نبودیم و اگر براى كافران نصیبى باشد مىگویند مگر ما بر شما تسلط نداشتیم و شما را از [ورود در جمع] مؤمنان باز نمىداشتیم پس خداوند روز قیامت میان شما داورى مىكند و خداوند هرگز بر [زیان] مؤمنان براى كافران راه [تسلطى] قرار نداده است (141)

الَّذِینَ یَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِن كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِّنَ اللّهِ قَالُواْ أَلَمْ نَكُن مَّعَكُمْ وَإِن كَانَ لِلْكَافِرِینَ نَصِیبٌ قَالُواْ أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَیْكُمْ وَنَمْنَعْكُم مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ فَاللّهُ یَحْكُمُ بَیْنَكُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَلَن یَجْعَلَ اللّهُ لِلْكَافِرِینَ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ سَبِیلًا ﴿141﴾

منافقان با خدا نیرنگ مىكنند و حال آنكه او با آنان نیرنگ خواهد كرد و چون به نماز ایستند با كسالت برخیزند با مردم ریا مىكنند و خدا را جز اندكى یاد نمىكنند (142)

إِنَّ الْمُنَافِقِینَ یُخَادِعُونَ اللّهَ وَهُوَ خَادِعُهُمْ وَإِذَا قَامُواْ إِلَى الصَّلاَةِ قَامُواْ كُسَالَى یُرَآؤُونَ النَّاسَ وَلاَ یَذْكُرُونَ اللّهَ إِلاَّ قَلِیلًا ﴿142﴾

میان آن [دو گروه] دو دلند نه با اینانند و نه با آنان و هر كه را خدا گمراه كند هرگز راهى براى [نجات] او نخواهى یافت (143)

اى كسانى كه ایمان آوردهاید به جاى مؤمنان كافران را به دوستى خود مگیرید آیا مىخواهید علیه خود حجتى روشن براى خدا قرار دهید (144)

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ لاَ تَتَّخِذُواْ الْكَافِرِینَ أَوْلِیَاء مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَتُرِیدُونَ أَن تَجْعَلُواْ لِلّهِ عَلَیْكُمْ سُلْطَانًا مُّبِینًا ﴿144﴾

آرى منافقان در فروترین درجات دوزخند و هرگز براى آنان یاورى نخواهى یافت (145)

مگر كسانى كه توبه كردند و [عمل خود را] اصلاح نمودند و به خدا تمسك جستند و دین خود را براى خدا خالص گردانیدند كه [در نتیجه] آنان با مؤمنان خواهند بود و به زودى خدا مؤمنان را پاداشى بزرگ خواهد بخشید (146)

1- عزّت را در وابستگى به كفّار جستن ، خصلتى منافقانه است . (الذین یتخذون الكافرین اولیاء...)

2- كفّار، حقّ سرپرستى مؤ منان را ندارند و مؤ منان نیز نباید ننگ سلطه ى كفّار را بپذیرند. (یتخذون الكافرین اولیاء)

3- در سیاست خارجى ، به جاى گسترش روابط با كشورهاى كفر، در فكر برقرارى روابط با كشورهاى اسلامى باشیم . (یتخذون الكافرین اولیاء من دون المؤ منین