تبیان، دستیار زندگی

سلام به گرمی محبت دلهای همه ی شما

سلام دوستان عزیز

تو این تاپیک قصد داریم با شما دفترچه ی خاطرات مشترکی رو داشته باشیم

جایی که بشه خوشی هامونو توش تقسیم کنیم

جایی که بشه توش از غصه هامون بگیم

جایی که بشه گله کرد جایی که بشه تشکر کرد جایی که بشه نوشت و تقدیم کرد

جایی که کسی صدای ما رو بشنوه

جایی که  وقتی تنهاییم شعرامونو توش بنویسیم

جایی که هروقت خیلی شاد شدیم برگردیم و غصه های بقیه رو هم ببینیم

جایی که وقتی خیلی غصه داریم ببینیم هنوزم جای امید هست و هر روز یکی ناراحته و یکی شاده

تو شادی و غم هم شریک باشیم

جملات زیبا رو توش بنویسیم

شعرای قشنگ

و اینجوری دلهامون رو یکی کنیم و از محبت و آرامش روحی لذت ببریم

اینجا جای دل نوشته های شماست

--------------------------------------------------------------------------------------

برای دسترسی راحتتر شما عزیزان به خاطرات و دل نوشته های دوستان در جلوی اسم آنها ستاره هایی وجود دارد که با کلیک بر روی هر ستاره شما به صفحه ای که آن دوست عزیز خاطره و دل نوشته های خود را ثبت کرده هدایت میشوید یعنی هر ستاره بیانگر صفحه ای از خاطرات اون دوست عزیز است

سلام

به به

چه صفایی میکنی آقا معلم

من دو ساله سعادت ندارم...البته این حرفا بهونست...یکی نیست بگه مردی برو یه بلیط بگیر اونوقت بهت میگم تا کاهلی رو پای سعادت نزاری

آقا سلام ما رو هم برسون

سلام
آقا معلم زیارت قبول
جای ما رو هم خالی کن

سلام

آقای معلم... واسه ما هم دعا كنیدا... زیارتتون هم قبول باشه.. تو چه ماه عزیزی مهمون آقایید... خوش به حالتون

اینو یادم رفت بگم که همه اونجا فکر میکردن من از ترس کنکورخودکشی کردم

vahidmiladi گفته است :

[quote=vahidmiladi;415987;324754]اینو یادم رفت بگم که همه اونجا فکر میکردن من از ترس کنکورخودکشی کردم

ههه.. خیلی باحال بود... هم خاطرت هم این برداشت بقیه... واقعا عجب شانسی داری ها... ههه....:)..

با نام خدا و سلام
حتما یادتون می کنم چشم
دوستان من تو این چندروزه به مفهوم این قسمت دعای ماه رجب رسیدم که «یا من یعطی من لم یسئله و من لم یعرفه تحننا منه و رحمه»
خدایی داریم ما که از روی مهربونی و لطفش نعمتهایی به ماهایی میده که خوب نمیشناسیمش و ازش نخواستیم خیلی.
در کنار این خدا یه آقاهایی داریم که اوناهم مثل خدایمون دست پر بذل و بخششی دارن گاهی وقتا یه جاهایی می کشونند ما رو که اصلا لیاقتشو نداریم و فکرشم نمی کنیم من یکی که نمیدونم چجوری باید تفسیر کنم این چیزارو .
خدایا «ربنا لا تزغ قلوبنا بعداذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمه انک انت الوهاب»
خدایا ما رو به یه مهمونی بزرگ دعوت کردی خوب هم مهمون نوازی کردی بعد از این یاریم کن راه رو گم نکنم

به نام خدا - سلام .
وحید جان بابا کنکور خود کشی نداره که . یا قبول می شی می ری دانشگاه یا می ری سربازی :D

آقا معلم زیارت قبول . در کنار امام رضا خوش بگذره . به یاد تمام دل شکسته ها هم باشید .

حامد راست میگه...یا قبول میشدی یا میرفتی سربازی دیگه...دمت گرم ...باحال بود

انگار مدتی است که احساس می کنم

خاکستری تر از دو سه سال گذشته ام

احساس می کنم که کمی دیر است 

 دیگر نمی توانم هر وقت خواستم در بیست سالگی متولد شوم

انگار فرصت برای حادثه از دست رفته است

از ما گذشته است که کار ی کنیم........... کاری که دیگران نتوانند

فرصت برای حرف زیاد است

اما... اما اگر گریسته باشی ....

اه ... مردن چقدر حوصله می خواهد ...

بی انکه در سراسر عمرت یک روز یک نفس بی حس مرگ زیسته باشی

انگار این سالها که میگذرد چندان که لازم است دیوانه نیستم

احساس میکنم که پس از مرگ عاقبت 

                              یک روز دیوانه می شوم

شاید برای حادثه کمی باید گاهی عجیب تر از این باشم

با این همه تفاوت احساس می کنم که کمی بی تفاوتی بد نیست

حس می کنم که انگار نامم کمی کج است

و نام خانوادگی ام نیز از این هوای بهاری سربی خسته است

 امضای تازه ی من دیگر امضای روزهای دبستان نیست

ای کاش ان نام را دوباره پیدا کنم

ای کاش ان کوچه را دوباره ببینم

انجا که یک روز نام کوچکم از دستم افتاد و لا به لای خاطره ها گم شد

انجا که یک کودک غریبه با چشم های کودکی من نشسته است

و لبخند او چقدر شبیه من است

اه ای شباهت دور

ای چشم های مغرور      

این روزها که جرات دیوانگی کم است

بگذار دست کم گاهی کمی تو را به خواب ببینم

                    بگذار در خیال تو باشم

                                     بگذار...............

                                                        بگذریم ...................

این روزها چقدر برای گریه دلم تنگ است ........................

مرحوم قیصر امین پور

بابا ایول ...
اول که داشتم میخوندم فکر کردم خودت گفتی این شعر رو...ولی الان هم تبریک بابت این انتخاب خوبت
حالا داستانش تا چه حد مطابق حالته؟