تبیان، دستیار زندگی

سلام به گرمی محبت دلهای همه ی شما

سلام دوستان عزیز

تو این تاپیک قصد داریم با شما دفترچه ی خاطرات مشترکی رو داشته باشیم

جایی که بشه خوشی هامونو توش تقسیم کنیم

جایی که بشه توش از غصه هامون بگیم

جایی که بشه گله کرد جایی که بشه تشکر کرد جایی که بشه نوشت و تقدیم کرد

جایی که کسی صدای ما رو بشنوه

جایی که  وقتی تنهاییم شعرامونو توش بنویسیم

جایی که هروقت خیلی شاد شدیم برگردیم و غصه های بقیه رو هم ببینیم

جایی که وقتی خیلی غصه داریم ببینیم هنوزم جای امید هست و هر روز یکی ناراحته و یکی شاده

تو شادی و غم هم شریک باشیم

جملات زیبا رو توش بنویسیم

شعرای قشنگ

و اینجوری دلهامون رو یکی کنیم و از محبت و آرامش روحی لذت ببریم

اینجا جای دل نوشته های شماست

--------------------------------------------------------------------------------------

برای دسترسی راحتتر شما عزیزان به خاطرات و دل نوشته های دوستان در جلوی اسم آنها ستاره هایی وجود دارد که با کلیک بر روی هر ستاره شما به صفحه ای که آن دوست عزیز خاطره و دل نوشته های خود را ثبت کرده هدایت میشوید یعنی هر ستاره بیانگر صفحه ای از خاطرات اون دوست عزیز است

soltan_azdad گفته است :

[quote=soltan_azdad;507077;371448]

یاد یه خاطره ای افتادم بد نیست بگم كلی بخندین

یه فامیلی داریم یه بچه ی خیلی شیطون داره

یه روز رفته بودیم خونشون شب نشینی اومده بود گیر داده بود به داداش و باباش كه میرزا موری كیه؟باباش میگه من نمیدونم..داداششم میگه میرزا موری نداریم كه

این بچه ول كن نبود میگفت بگین این میرزا موری كیه

بالاخره یكی اینو جدی گرفت گفت تو كجا دیدی اینو؟

میگه تو كتابمون نوشته میرزا موری

باباش گفت كتابتون؟

ما كه نداشتیم همچین چیزی

داداشش گفت برو كتابتو بیار ببینم كجاش نوشته

بچه هم میره كتاب رو میاره همینطور كه تو راه میومده میگه آهان ایناهاش اینجاست

میاره داداشش میبینه یهو از خنده ریسه میره باباشم غش میكنه 

میدونید كجارو میگفت؟

میازار موری     رو میرزا موری خوند 

سلام

این احیانا جوک نبود؟؟!!! خیلی جالب بود.. آخی.. بنده خدا چقده هم ضایع شد:D

آره بابا
راسته

یک خاطره یادم اومد کولاک
بخندین فقطا

سال سوم دبیرستان کلاس هندسه ی ما بعد از زنگ ورزشمون بود
همه میرفتیم شوتبال و حالا فکر کن با اون خستگی درسو هم میفهمیدیم
بیخیال
یکی از اون روزا که آخرای ترم اول بود و همون روز میخواستن نمرات مستمر ما رو بدن هر معلمی نمره مستمر ها رو اون روزا میداد...معلم هندسه هم میخواست اون روز بده
صبحش اومدیم مدرسه
رفتیم پایین کلی شوتبال بازی کردیم
برگشتیم بالا کهع آماده شیم کلاس هندسه شروع شه
همه لباسای ورزشی رو عوض کردیم و مرتب نشستیم
معلم هندسه هم اومد تو...
برپــــــــــــــا
نشستیم و کلاس ساکت بود و همچنان معلم در حال مرتب کردن جزوه ها و برگه هاش بود کهع یهو یکی از بچه ها اومد تو معلم عزیز هم یه نگاهی انداخت دید اوشون با لباس ورزشی اومده
گفت این چه وضعیه پسر؟
گفت:آقا ببخشید مگه چیه؟
گفت با شلوار ورزشی اومدی؟
گفت:پس چیکار کنیم آقا؟
منم اون جلو بودم کاش لال میشدم یهو گفتم: باید با شلوار هندسه میومدی........کلاس رفت رو هوا
معلم عزیز هم برای استراحت بیشتر من گفت از کلاس برو بیرون:))

با نام خدا و سلام
خاطره جالبی بود جناب سلطان عزیز
مدیر مدرسه مون خوردن آب از آبسردکن مدرسه را برای بچه هایی که لیوان نداشتن ممنوع کرده بود یه سری از بچه ها هم مامور بودن که اگر کسی بدون لیوان آب خورد گزارش بدن زنگ تفریحی بود و تو دفتر نشسته بودیم و گرم صحبت که یکی از بچهها اومد که :آقا حسن با دهانش آب خورد.
منم بلافاصله گفتم :پسرجون مگه بقیه با بینی شون آب می خورن و دفتر از صدای خنده همکارا رفت رو هوا واون شاگرد هم حیرون مونده بود که چکار کنه و چی جواب بده

والا به لطف خرابکاریم داد18...به همه 19 و 20 داده بود 

ولی خاطرش به اون دو نمره می ارزید:)) 

ایووووووللللل

راستی سلام

من که خیلی وقته لیوان نمیبینم...خیلی خوبه هنوز این سنت تو اونجا هست...

این خاطره مال قدیما هست یا الانه؟ 

یک خاطره ی بسیار جالب بگم بخندینا

چندی پیش از اقوام شبیخون زدن بر خانهی ما محض خرید ipad برای پسر دایی گرامی

همه خوش و خرم رفتن خریدشون رو کردن و اومدن و منم از محل کار اومدم خونه خسته و کوفته پسرداییم گفت بریم فوتبال بزنیم منم چندان حالت روانی خوبی ندارم با اون همه خستگی در کمال تعجب برای همگان و خودم قبول کردم و رفتیم ی دستی پایی به توپ زدیم و خسته تر از همیشه اومدیم که فقط شام رو بخورم و بخوابم
گفتن که شماها یعنی من و پسردایی گرامی بریم تو پذیرایی بخوابیم...ما هم گفتیم چشم
همه ساعت 10 دیگه خوابیدن از بس که خسته بودن منم که دیگه از همه خسته تر... یه پسر دایی کوچیکترم ساعت پدرش هر روز واسه اذان زنگ میزد بهش گفتیم که زنگشو خاموش کنه ما خودمون ساعت داریم زنگ میزنه حالا این بیچاره بلد نبود خاموش کنه میاد ساعت رو روی 00:00 میزاره فکر میکنه همون خاموشیه نمیدونه این همون ساعت 24 نصفه شبه
چشمتون روز بد نبینه
همه خواب بودیم یهو ساعت گوشی داییم زنگ خورد...منم که خسته بودم جون داشتم پا شم خاموشش کنم گفتم فوقش باتریش هم تموم شه خاموش میشه دیگه..خوابیدم...حالا نگو همه بلند شده بودن نماز صبح هم خوندن:))

ای بابا خوبه حالا شما خسته بودید . بفیه نه!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!11

خیلی خوب بود ممنون 

سلام
خواستم خاطره خنده دار بنویسم، دیدم خیلیا نوشتن. تكراری میشه. یه چیزی كه ته دلم مونده و نمیره اینه:
حرمت نگه دار دلم.كاین اشك، خون بهای عمر رفته من است...
بعضی وقتا یا بهتر بگم خیلی وقتا حرمت میشكنیم. حواسمون نیست چه خبره.
این جمله منو یاد یه چیزایی میندازه كه هم شیرینن هم تلخ. شیرین از اون جهت كه میبینم چی داریم، تلخ از اون جهت كه میبینم چه كارها كه نكردیم و نمیكنیم. حداقل اون كارهایی رو كه قبلا انجام دادیم خراب نكنیم.
بعضی وقتا به خودم میگم، علی! حواست هست؟ چرا نمازات این جوریه؟ بی معرفت! تو مگه مكه نرفتی؟ ندیدی؟ ندیدی مدینه جه قد قشنگ بود؟ دیگه دنبال چی میگردی؟ فلسفه ای قشنگ تر از مدینه هست؟ جمع كن بساطتو.
بی معرفت شدی. همین...

چه خاطره بامزه ای

ولی چه معلم بی انصافی بوده

دوست منم یه بار اینجوری شد

به معلم زیستمون گفت خانم یه ماهه امتحان گرفتین برگه هارو نیاوردین

چون19روز گذشته بود و یک ماه نشده بود 3نمره از دوستم کم کرد معلممون